Onlangs was ik op Best Kept Secret-festival, met allemaal gave optredens.
Op een gegeven moment kwamen we toevallig in een festivaltent uit waar een optreden bezig was. Wat een stem had ze! Uiteraard bleven we even hangen om te genieten van haar stem (Julien Baker mocht je het graag willen weten ;)).
Ze was nog maar 19 jaar, en ze kondigde netjes haar liedjes aan en af, had een net spijkerjasje aan en zei vriendelijk ‘hello’.
Ook al was ze een goeie zangeres, ze stond er onwennig, verlegen en wat verloren in haar eentje op dat grote podium.
Ze was net het stille meisje uit je vroegere klas…
Want ondanks dat ze een goeie zangeres was…
Was ze (nog) géén artiest..!
Want ook al was ze een waanzinnig goede zangeres technisch gezien, ze was (nog) geen artiest!
Want als je artiest bent, dan ben je naast een prima zanger of zangeres ook een merk.
Dan kun je naast goed zingen, ook entertainen.
Heb je interactie met het publiek, heb je fans & volgers.
Heb je een team (en of band om je heen).
Durf je in de spotlights te staan.
Kun je applaus in ontvangst nemen.
En dat is ook wat ik vaak zie bij ondernemers.
Veel ondernemers zijn enorm goed in hun vak, het zijn vaak echte vakvrouwen en – mannen.
Maar dat maakt je niet automatisch een ondernemer.
Want net als een artiest is een ondernemer ook een merk, heeft ie ook fans en volgers, gaat ie de interactie aan met zijn doelgroep.
Wat heb jij nog nodig om van een goede zanger/zangeres ook echt een echte artiest te worden? Laat het hieronder weten!
One Comment on “Waarom iedere zanger ook een artiest moet zijn”
De zangeres die wordt genoemd is pas 19. Mag ze evenredig aan haar menszijn misschien eerst nog groeien?
Een ware zanger/zangeres, hoe schuchter, hoe verlegen ook, wil maar één ding net als iedere andere creatieve geest in iedere andere vorm: hij of zij wil zijn/haar bestaan benadrukken en dat laten zien omdat dát voor haar/hem een intrinsiek gegeven is. Het moet! Dat verdient vooral respect!
Het betekent ook dat deze geesten meestal aan de gevoelskant van het leven verblijven en vaak kwetsbaar zijn. Om dat in goede banen te leiden maken ze gebruik van management, de ratio, en dat is degene die van de artiest een product maakt en het op de markt zet opdat beiden er beter van kunnen worden (helaas soms ook ten nadele van de artiest). Toegegeven, het succes van een artiest hangt af van de factor product. Net als bij een voetballer. Je moet kwaliteit hebben met voldoende omzetsnelheid om het hoogste rendement te halen. Accepteren dat je als mens vanwege de commercie tot product wordt verheven. Anders kan je beter voor de deur van de supermarkt gaan staan zingen.
Het ligt dus naar mijn mening iets genuanceerder.
‘Het doel van de kunst is niet het uiterlijk van dingen weer te geven, maar het innerlijk… dat is de echte werkelijkheid.’
– Aristoteles –