Laatst sprak ik een klant. Zij is therapeut en behoorlijk ambitieus, wilde een bloeiende business. Vandaar dat ze ook in was gestapt in mijn programma.

 

En dat liep allemaal prima, het liep in die mate goed dat het nu hoog tijd werd om een (virtueel) assistent aan te nemen.

 

Een paar weken later sprak ik haar weer en vroeg of het gelukt was met de assistent.

 

Nee, dat moest ze nog even doen; ze was zo druk geweest de laatste tijd…

 

Hmmm… zo druk, en toch geen assistent. De urgentie was er, maar toch ondernam ze geen actie op één of andere manier.

 

Te druk, binnenkort nog even doen en voor je het weet ben je weer een paar maanden verder.

 

Wat is dat toch? Hoe kan het? Je vindt iets belangrijk genoeg om het te gaan doen en toch doe je het niet.

 

Het blijkt dat als iets niet helemaal helder is, we het dan maar niet gaan doen.

 

Omdat je niet precies wat je moet doen, wordt een onderwerp vaak al gauw te groot, niet tastbaar.

 

Te groot, te vaag, te warrig, te onduidelijk, teveel vragen. Dus later maar een andere keer er iets aan doen, daar heb ik nu geen tijd voor.

 

Met alle consequenties van dien: je komt niet in actie, je voelt je overweldigd door alles wat op je af komt.

 

Hoe kom je uit deze situatie? Ik zal het je vertellen! 

 

Loop niet langer weg voor de betreffende kwestie en duik er juist eens in.

 

Laten we eens kijken naar die klant die nu toe was aan een assistent. Zij kwam er niet uit omdat er nog een aantal onduidelijkheden waren:

 

1. Veel onduidelijkheid en aannames over hoe een assistent precies werkt. Minimaal aantal uren? Komt zo iemand bij je aan huis?

2. Wie moet ik nemen dan?

3. Wat moet ze precies voor mij doen dan?

4. Komt het wel goed dan?

 

Toen we eenmaal helder hadden welke onduidelijkheden er waren, was het ook ineens helder wat ze nog moest doen om die assistent te vinden:

 

1. Uitzoeken hoe een assistent precies werkt

2. Bepalen wat ik uit wil besteden; welk vakgebied moet ze goed in zijn?

3. Bepalen aan welke eisen een assistent moet voldoen

4. Lijst maken van mogelijk assistenten + een top 3 maken

5. In gesprek gaan en een keuze maken.

 

En zo was die vaagheid ineens weer terug gebracht naar een concreet aantal actiepunten.

 

Waardoor de grote klus van ‘het zoeken en vinden van een assistent’ uitgesplitst kon worden naar concrete taken die ingepland konden worden in de agenda.

 

Waren het aantal actiepunten die ze gewoon even moest doen.

 

Binnen 48 uur had ze haar assistent.

 

Herkenbaar? Niet herkenbaar? Hoe los jij ingewikkelde taken op? Of vermijd je ze het liefste zo lang mogelijk? Deel jouw reactie hieronder!